วันพฤหัสบดีที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2561
วิถีชีวิตผู้คนยามเย็นที่ท่าน้ำนนท์
ผมถ่ายภาพและวีดีโอชุดนี้ตั้งแต่ปี 2554 UP LOAD เข้า Youtube ก็นานแล้วบัดนี้คงถึงเวลาที่จะเผยแพร่แล้วกระมังมัน POST ยากกว่าที่จะให้อารมณ์ของภาพออกมาดูแล้วประทับใจแล้วก็ดูต่อเนื่องไม่ติดขัดอารมณ์แบบธรรมชาติ ๆ ผู้คนเดินไป – มาขวักไขว่บางคนก็ไม่เร่งรีบเพราะเป็นตอนเย็นเลิกงานกันแล้ว
เปิดตำนานแร้งวัดสระเกศเปรตวัดสุทัศน์
แล้วทำไมต้องเป็นวัดสระเกศ ?ต้องบอกก่อนว่าสมัยก่อนเขาห้ามเผาศพกันในเมือง ใครตายก็ต้องนู่นเลยนอกกำแพงเมืองนู่นแล้วประตูเมืองที่เค้าอนุญาตให้เอาศพผ่านก้อมีประตูเดียว ที่เรียกว่า ประตูผีนั่นแหละทีนี้วัดสระเกศก็อยู่ใกล้กับประตูผีนั่นพอดี ผ่านประตูเมืองมาก็เจอกับวัดสระเกศเป็นวัดแรกก็เลยต้องเอาศพมาทิ้งที่นี่เพราะสะดวกดี ก็เพราะมันเป็นอย่างนี้เวลาพูดถึงแร้ง เลยทำให้นึกไปถึงวัดอื่นไม่ได้นอกจากวัดสระเกศแต่ถ้าพูดถึงแร้งวัดสระเกศแล้วไม่พูดถึงเปรตวัดสุทัศน์ ก็จะดูเหมือนเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์ เพราะเรามักจะได้ยินสองอย่างนี้คู่กันเสมอ ๆ สำหรับ เปรตนั้น ก็เป็นชื่อเรียกผีหรือมนุษย์ที่ทำบาปทำกรรมหนักหนาสาหัสเมื่อตายไปแล้วก็จะมาเกิดเป็นเปรตเพื่อชดใช้กรรมที่ทำไว้เมื่อยังเป็นมนุษย์
ห้องสมุดบางกอกคุณค่าของการถ่ายภาพ
ป้ายกำกับ:
อาแปะ yaowarat,
bangkok,
chinatown,
History
ตำแหน่ง:
ถนน เยาวราช กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)